Download Venkata Kavi app
Tōḍi | Ādi |
P | annaiyarhaḷ vanam nāḍi vandār annam shumandu koṇḍōḍi vandanarē kaṇṇan vazhiyinaiyē nāḍi |
AP | munnaittavamellām valiya ingē munaittanavō allāl tinaittanavō ennē! en nenjamē unak - kiduvaraiyēlum edu pozhudēnum sukhamidupōlum aridena nāḍi |
C | paimpunal vāvi shoozh shōlaittaṭam engum tangi pangayakkaṇṇanai angayaṛ kaṇhaḷum nōkkudē inbam shērkkudē |
MK | tenpaḍu taṭamengum malarnda naṛu māmalarānadu manam aḷḷa teenkuzhaloodiḍum mādhavanaruhum tenpaḍumenṛiru padam tuḷḷa oru karam melinda tanjumāna maṭṛoru karam annakkalam koḷḷa ōhō idai ennavenṛu sholla uttaman vazhiyinaikkaṇḍu meḷḷa meḷḷa |
Meaning
Many mothers walk to the forest, carrying food for Kanna, searching for his whereabouts.
Did the fruits of the earlier penances come to your help now, Oh, my heart? Have you ever felt this rare peace and happiness up till now?
Merely eyeing the lotus-eyed one who stayed in the fertile green orchard surrounded by water bodies gives so much pleasure. Colourful and fragrant flowers lining up the path captures the heart, while the divine music from the flute of Madhava tells the women about his nearness, putting a spring in their feet, one slim hand holding the vessel and the other swaying– oh, how do I even attempt to describe the scene and the paths taken by them towards the Supreme One ?
தோடி | ஆதி |
ப | அன்னையர்கள் வனம் நாடி வந்தார் அன்னம் சுமந்து கொண்டோடி வந்தனரே கண்ணன் வழியினையே நாடி |
அப | முன்னைத்தவமெல்லாம் வலிய இங்கே முனைத்தனவோ அல்லால் தினைத்தனவோ என்னே! என் நெஞ்சமே உனக் கிதுவரையேலும் எதுபொழுதேனும் ஸுகமிது போலும் அரிதென நாடி |
ச | பைம்புனல் வாவி சூழ் சோலைத்தடம் எங்கும் தங்கி பங்கயக்கண்ணனை அங்கையர் கண்களும் நோக்குதே இன்பம் சேர்க்குதே |
மகா | தென்படு தடமெங்கும் மலர்ந்த நறுமாமலரானது மனம் அள்ள தீங்குழல் ஊதிடும் மாதவனருகும் தென்படுமென்றிரு பதம் துள்ள ஒரு கரம் மெலிந்த தஞ்சுமான மற்றொரு கரம் அன்னக்கலம் கொள்ள ஓஹோ இதை என்னவென்று சொல்ல உத்தமன் வழியினைக்கண்டு மெள்ள மெள்ள |
Tōḍi | Ādi |
P | annaiyarhaḷ vanam nāḍi vandār annam shumandu koṇḍōḍi vandanarē kaṇṇan vazhiyinaiyē nāḍi |
AP | munnaittavamellām valiya ingē munaittanavō allāl tinaittanavō ennē! en nenjamē unak - kiduvaraiyēlum edu pozhudēnum sukhamidupōlum aridena nāḍi |
C | paimpunal vāvi shoozh shōlaittaṭam engum tangi pangayakkaṇṇanai angayaṛ kaṇhaḷum nōkkudē inbam shērkkudē |
MK | tenpaḍu taṭamengum malarnda naṛu māmalarānadu manam aḷḷa teenkuzhaloodiḍum mādhavanaruhum tenpaḍumenṛiru padam tuḷḷa oru karam melinda tanjumāna maṭṛoru karam annakkalam koḷḷa ōhō idai ennavenṛu sholla uttaman vazhiyinaikkaṇḍu meḷḷa meḷḷa |
Meaning
Many mothers walk to the forest, carrying food for Kanna, searching for his whereabouts.
Did the fruits of the earlier penances come to your help now, Oh, my heart? Have you ever felt this rare peace and happiness up till now?
Merely eyeing the lotus-eyed one who stayed in the fertile green orchard surrounded by water bodies gives so much pleasure. Colourful and fragrant flowers lining up the path captures the heart, while the divine music from the flute of Madhava tells the women about his nearness, putting a spring in their feet, one slim hand holding the vessel and the other swaying– oh, how do I even attempt to describe the scene and the paths taken by them towards the Supreme One ?
தோடி | ஆதி |
ப | அன்னையர்கள் வனம் நாடி வந்தார் அன்னம் சுமந்து கொண்டோடி வந்தனரே கண்ணன் வழியினையே நாடி |
அப | முன்னைத்தவமெல்லாம் வலிய இங்கே முனைத்தனவோ அல்லால் தினைத்தனவோ என்னே! என் நெஞ்சமே உனக் கிதுவரையேலும் எதுபொழுதேனும் ஸுகமிது போலும் அரிதென நாடி |
ச | பைம்புனல் வாவி சூழ் சோலைத்தடம் எங்கும் தங்கி பங்கயக்கண்ணனை அங்கையர் கண்களும் நோக்குதே இன்பம் சேர்க்குதே |
மகா | தென்படு தடமெங்கும் மலர்ந்த நறுமாமலரானது மனம் அள்ள தீங்குழல் ஊதிடும் மாதவனருகும் தென்படுமென்றிரு பதம் துள்ள ஒரு கரம் மெலிந்த தஞ்சுமான மற்றொரு கரம் அன்னக்கலம் கொள்ள ஓஹோ இதை என்னவென்று சொல்ல உத்தமன் வழியினைக்கண்டு மெள்ள மெள்ள |