Download Venkata Kavi app
Shreeranjani | Ādi |
P | āḍi ashaindu varuhinrān - kaṇṇan āḍi ashaindu varuhinrān |
AP | neeḍiya tāmarai vizhihaḷ mella nittirai koḷḷavō enṛavai sholla vāḍiya mēniyō ingangum taḷḷa vāvenrazhaitta rādhai pōvenru shinam koḷḷa |
C1 | vāi mozhiyō kēṭṭāl uḷḷam koḷḷai koṇḍāchchu vāḍaiyō maṇam chandaṇappoocchu ēittaruḷum pollā vēṣhamum ācchu engē taraḷam enṛāl pin pakkamum pōchu |
C2 | kannattilē vegu kunguma poṭṭukkaḷ - adu kāduvaraiyil poochu tiṭṭukkaḷ munnē pinnē neer viyarvai shoṭṭukkaḷ mōhanappēchukkuḷḷē muḍiya urai kaṭṭukkaḷ |
C3 | ittanai azhahinukkum mēlē ēṇi vaittu eṭṭinārppōlē vaitta ōr shiṭrāḍai tōḷ mēlē vēṇumenṛu ārtandadō - mēlum uṛavālē |
Meaning
Kannan is approaching, swaying gently
The lotus-like eyes whispering and willing him to go to sleep, the tired body staggering out of weakness, Radha who welcomed him first, shoos him away in anger.....
The heart rejoices on hearing the voice (but) the whiff of sandal perfume lays bare the masquerade as does the necklace behind the back ....(reveals the story)
The cheek dotted with sindoor spots, patches of (make-up) colour smeared till the ears, drops of sweat here and there, (revealing) the love talk covering up the truth.
Above all this beauty, reaching high above, who and what caused the dress to be so dishevelled that it rides on the shoulder?
ஶ்ரீரஞ்சனி | ஆதி |
ப | ஆடி அசைந்து வருகின்றான் - கண்ணன் ஆடி அசைந்து வருகின்றான் |
அப | நீடிய தாமரை விழிகள் மெல்ல நித்திரை கொள்ளவோ என்றவை சொல்ல வாடிய மேனியோ இங்கங்கும் தள்ள வாவென்று அழைத்த ராதை போவென்று சினம் கொள்ள |
ச1 | வாய் மொழியோ கேட்டால் உள்ளம் கொள்ளை கொண்டாச்சு வாடையோ மணம் சந்தணப்பூச்சு ஏய்த்தருளும் பொல்லா வேஷமும் ஆச்சு எங்கே தரளம் என்றால் பின் பக்கமும் போச்சு |
ச2 | கன்னத்திலே வெகு குங்கும பொட்டுக்கள் - அது காதுவரையில் பூச்சு திட்டுக்கள் முன்னே பின்னே நீர் வியர்வை சொட்டுக்கள் மோகனப் பேச்சுக்குள்ளே முடிய உரை கட்டுக்கள் |
ச3 | இத்தனை அழகினுக்கும் மேலே ஏணி வைத்து எட்டினார்ப் போலே வைத்த ஓர் சிற்றாடை தோள் மேலே வேணுமென்று ஆர் தந்ததோ - மேலும் உறவாலே |
Shreeranjani | Ādi |
P | āḍi ashaindu varuhinrān - kaṇṇan āḍi ashaindu varuhinrān |
AP | neeḍiya tāmarai vizhihaḷ mella nittirai koḷḷavō enṛavai sholla vāḍiya mēniyō ingangum taḷḷa vāvenrazhaitta rādhai pōvenru shinam koḷḷa |
C1 | vāi mozhiyō kēṭṭāl uḷḷam koḷḷai koṇḍāchchu vāḍaiyō maṇam chandaṇappoocchu ēittaruḷum pollā vēṣhamum ācchu engē taraḷam enṛāl pin pakkamum pōchu |
C2 | kannattilē vegu kunguma poṭṭukkaḷ - adu kāduvaraiyil poochu tiṭṭukkaḷ munnē pinnē neer viyarvai shoṭṭukkaḷ mōhanappēchukkuḷḷē muḍiya urai kaṭṭukkaḷ |
C3 | ittanai azhahinukkum mēlē ēṇi vaittu eṭṭinārppōlē vaitta ōr shiṭrāḍai tōḷ mēlē vēṇumenṛu ārtandadō - mēlum uṛavālē |
Meaning
Kannan is approaching, swaying gently
The lotus-like eyes whispering and willing him to go to sleep, the tired body staggering out of weakness, Radha who welcomed him first, shoos him away in anger.....
The heart rejoices on hearing the voice (but) the whiff of sandal perfume lays bare the masquerade as does the necklace behind the back ....(reveals the story)
The cheek dotted with sindoor spots, patches of (make-up) colour smeared till the ears, drops of sweat here and there, (revealing) the love talk covering up the truth.
Above all this beauty, reaching high above, who and what caused the dress to be so dishevelled that it rides on the shoulder?
ஶ்ரீரஞ்சனி | ஆதி |
ப | ஆடி அசைந்து வருகின்றான் - கண்ணன் ஆடி அசைந்து வருகின்றான் |
அப | நீடிய தாமரை விழிகள் மெல்ல நித்திரை கொள்ளவோ என்றவை சொல்ல வாடிய மேனியோ இங்கங்கும் தள்ள வாவென்று அழைத்த ராதை போவென்று சினம் கொள்ள |
ச1 | வாய் மொழியோ கேட்டால் உள்ளம் கொள்ளை கொண்டாச்சு வாடையோ மணம் சந்தணப்பூச்சு ஏய்த்தருளும் பொல்லா வேஷமும் ஆச்சு எங்கே தரளம் என்றால் பின் பக்கமும் போச்சு |
ச2 | கன்னத்திலே வெகு குங்கும பொட்டுக்கள் - அது காதுவரையில் பூச்சு திட்டுக்கள் முன்னே பின்னே நீர் வியர்வை சொட்டுக்கள் மோகனப் பேச்சுக்குள்ளே முடிய உரை கட்டுக்கள் |
ச3 | இத்தனை அழகினுக்கும் மேலே ஏணி வைத்து எட்டினார்ப் போலே வைத்த ஓர் சிற்றாடை தோள் மேலே வேணுமென்று ஆர் தந்ததோ - மேலும் உறவாலே |