Download Venkata Kavi app
Kēdāram | Ādi |
P | kalyāṇa kōlāhalamē kaṇṇirundāl kāṇa vēṇumē kaṇṇanukkum rādhikaikkum puṇṇiyattāl vanda tiru |
C1 | teeyinai valam vandār agni dēvanum padam paṇindār āya oru kālamadil teeyinai valam vanda ‘annai jānaki ivaḷ’ enṛu manam mahizhndār |
C2 | kōṭṭaiyilē poottaḍangaḷ pōṭṭār koṇḍu vandu ponmalarai pōṭṭār māṭṭuraiyum nugattaḍi mangaiyar shiram uṇartthi pōṭṭu ninṛa māngalyatthai pōṭṭār pootta mukham nērā vaṭṭam pōṭṭār |
C3 | aiyanai maṇaiyil kāṇa irutti āḍaiyaṇihaḷ palavum tirutti uyyavum ulahamellām oṇḍodi talaivi tammai oyyāramāhavum valam vaittār vāhuḷḷa mādarhaḷum ninaittār |
C4 | kāṇāda kaṇṇellām oru kaṇṇō kaṇṇum karutiraṇḍum oṇṇō vānōḍu maṇṇulahum tānāha uyyndu viḍum mangai nāṇa kuninda jālam |
C5 | kēnasa kēnattai angu shonnār - idai kēṭṭa indira dēvanum shonnār vānamum maṇṇum aḷanda māyanum ēdidaṛkku mannaruḷ onre pōdādō inda maṇṇulahum sheitavam pōrādō |
C6 | neela oḷi veeshuhinṛa jyoti - avaḷ mālaiyashai mēniyilē pādi kāla kālam ettanaihaḷ kāttirundāḷō tavamum kaṇḍara kaṇakku muḍiyādu kaṇṇellām niraindadē ippōdu |
C7 | vāi niraiya mandirangaḷ koovi mandirattu akṣhadaiyait toovi dayai kaḍal mēlē pōṭṭu ‘tan tavam’ ‘tan tavam’ enṛu shonnār kaṇṇan ‘en tavam’ ‘en tavam’ enṛu shonnār |
C8 | shonnavarhaḷ nāmam sheida puṇṇiyam peṛa tonṛu kōṭi nāmellām sholliyum aṛiyādān jyotiyarkku kulam shollavēṇumō anda tooyavan aḍangumenṛu kāṇumō |
Meaning
You are blessed if your eyes witness the grand wedding of Radha and Krishna. The couple circle the sacred fire but Agni bowed down to them as he pleasantly remembered that this was the same Sita who once circled fire (during Agni pariksha)
The way to the palace was paved with flowers. More flowers were showered on them as he placed the yoke on the damsel’s head and tied the mangalya.
The decked up bridegroom was presented in the palace and the bride was made to go around by the elders. The world rejoiced at the scene.
Eyes which did not witness this scene are not worth being called as eyes. Heaven and Earth are blessed to see the scene of a shy Radha bowing her head.
He uttered the sacred kenasa mantra. Listening to it, Indra said, “Aren’t His kingly powers enough for the one who measured Heaven and Earth?” Isn’t the Earth already blessed enough?
Her body was half covered by the blue glow from her necklace. Wonder how many penances she did and how long she waited (to get Krishna as her husband) but now the scene of the wedding is so satisfying to witness.
Many slokas were recited and the sacred rice was showered on them as they muttered that they were fortunate to witness the scene as a result of their penance but Krishna claimed it was a result of his penance.
He cannot be known by millions of names; yet the names uttered are blessed; It is not possible to reveal His caste to the astrologer (purohit), because He cannot be contained under any caste.
கேதாரம் | ஆதி |
ப | கல்யாண கோலாஹலமே கண்ணிருந்தால் காண வேணுமே கண்ணனுக்கும் ராதிகைக்கும் புண்ணியத்தால் வந்த திருக |
ச1 | தீயினை வலம் வந்தார் அக்னி தேவனும் பதம் பணிந்தார் ஆய ஒரு காலமதில் தீயினை வலம் வந்த 'அன்னை ஜானகி இவள்' என்று மனம் மகிழ்ந்தார் |
ச2 | கோட்டையிலே பூத்தடங்கள் போட்டார் கொண்டு வந்து பொன்மலரைப் போட்டார் மாட்டுறையும் நுகத்தடி மங்கையர் சிரம் உணர்த்திப் போட்டு நின்ற மாங்கல்யத்தைப் போட்டார் பூத்த முகம் நேரா வட்டம் போட்டார் |
ச3 | அய்யனை மனையில் காண இருத்தி ஆடையணிகள் பலவும் திருத்தி உய்யவும் உலகமெல்லாம் ஒண்டொடித் தலைவி தம்மை ஒய்யாரமாகவும் வலம் வைத்தார் வாகுள்ள மாதர்களும் நினைத்தார் |
ச4 | காணாத கண்ணெல்லாம் ஒரு கண்ணோ கண்ணும் கருத்திரண்டும் ஒண்ணோ? வானோடு மண்ணுலகும் தானாக உய்ந்து விடும் மங்கை நாணக் குனிந்த ஜாலம் |
ச5 | கேனஸ கேனத்தை அங்கு சொன்னார் - இதைக் கேட்ட இந்திரத் தேவனும் சொன்னார் வானமும் மண்ணும் அளந்த மாயனும் ஏதிதற்கு மன்னருள் ஒன்றே போதாதோ இந்த மண்ணுலகும் செய்தவம் போறாதோ |
ச6 | நீல ஒளி வீசுகின்ற ஜோதி - அவள் மாலையசை மேனியிலே பாதி கால கால மெத்தனைகள் காத்திருந்தாளோ தவமும் கண்டறக் கணக்கு முடியாது கண்ணெல்லாம் நிறைந்ததே இப்போது |
ச7 | வாய் நிறைய மந்திரங்கள் கூவி மந்திரத்து அக்ஷதையைத் தூவி தயைக் கடல் மேலே போட்டுத் ‘தன் தவம்’ ‘தன் தவம்’ என்று சொன்னார் கண்ணன் ‘என் தவம்’ ‘என் தவம்’ என்று சொன்னார் |
ச8 | சொன்னவர்கள் நாமம் செய்த புண்ணியம் பெற தொன்று கோடி நாமெல்லாம் சொல்லியுமறியாதான் சோதியர்க்குக் குலம் சொல்லவேணுமோ அந்தத் தூயவன் அடங்குமென்று காணுமோ |
Kēdāram | Ādi |
P | kalyāṇa kōlāhalamē kaṇṇirundāl kāṇa vēṇumē kaṇṇanukkum rādhikaikkum puṇṇiyattāl vanda tiru |
C1 | teeyinai valam vandār agni dēvanum padam paṇindār āya oru kālamadil teeyinai valam vanda ‘annai jānaki ivaḷ’ enṛu manam mahizhndār |
C2 | kōṭṭaiyilē poottaḍangaḷ pōṭṭār koṇḍu vandu ponmalarai pōṭṭār māṭṭuraiyum nugattaḍi mangaiyar shiram uṇartthi pōṭṭu ninṛa māngalyatthai pōṭṭār pootta mukham nērā vaṭṭam pōṭṭār |
C3 | aiyanai maṇaiyil kāṇa irutti āḍaiyaṇihaḷ palavum tirutti uyyavum ulahamellām oṇḍodi talaivi tammai oyyāramāhavum valam vaittār vāhuḷḷa mādarhaḷum ninaittār |
C4 | kāṇāda kaṇṇellām oru kaṇṇō kaṇṇum karutiraṇḍum oṇṇō vānōḍu maṇṇulahum tānāha uyyndu viḍum mangai nāṇa kuninda jālam |
C5 | kēnasa kēnattai angu shonnār - idai kēṭṭa indira dēvanum shonnār vānamum maṇṇum aḷanda māyanum ēdidaṛkku mannaruḷ onre pōdādō inda maṇṇulahum sheitavam pōrādō |
C6 | neela oḷi veeshuhinṛa jyoti - avaḷ mālaiyashai mēniyilē pādi kāla kālam ettanaihaḷ kāttirundāḷō tavamum kaṇḍara kaṇakku muḍiyādu kaṇṇellām niraindadē ippōdu |
C7 | vāi niraiya mandirangaḷ koovi mandirattu akṣhadaiyait toovi dayai kaḍal mēlē pōṭṭu ‘tan tavam’ ‘tan tavam’ enṛu shonnār kaṇṇan ‘en tavam’ ‘en tavam’ enṛu shonnār |
C8 | shonnavarhaḷ nāmam sheida puṇṇiyam peṛa tonṛu kōṭi nāmellām sholliyum aṛiyādān jyotiyarkku kulam shollavēṇumō anda tooyavan aḍangumenṛu kāṇumō |
Meaning
You are blessed if your eyes witness the grand wedding of Radha and Krishna. The couple circle the sacred fire but Agni bowed down to them as he pleasantly remembered that this was the same Sita who once circled fire (during Agni pariksha)
The way to the palace was paved with flowers. More flowers were showered on them as he placed the yoke on the damsel’s head and tied the mangalya.
The decked up bridegroom was presented in the palace and the bride was made to go around by the elders. The world rejoiced at the scene.
Eyes which did not witness this scene are not worth being called as eyes. Heaven and Earth are blessed to see the scene of a shy Radha bowing her head.
He uttered the sacred kenasa mantra. Listening to it, Indra said, “Aren’t His kingly powers enough for the one who measured Heaven and Earth?” Isn’t the Earth already blessed enough?
Her body was half covered by the blue glow from her necklace. Wonder how many penances she did and how long she waited (to get Krishna as her husband) but now the scene of the wedding is so satisfying to witness.
Many slokas were recited and the sacred rice was showered on them as they muttered that they were fortunate to witness the scene as a result of their penance but Krishna claimed it was a result of his penance.
He cannot be known by millions of names; yet the names uttered are blessed; It is not possible to reveal His caste to the astrologer (purohit), because He cannot be contained under any caste.
கேதாரம் | ஆதி |
ப | கல்யாண கோலாஹலமே கண்ணிருந்தால் காண வேணுமே கண்ணனுக்கும் ராதிகைக்கும் புண்ணியத்தால் வந்த திருக |
ச1 | தீயினை வலம் வந்தார் அக்னி தேவனும் பதம் பணிந்தார் ஆய ஒரு காலமதில் தீயினை வலம் வந்த 'அன்னை ஜானகி இவள்' என்று மனம் மகிழ்ந்தார் |
ச2 | கோட்டையிலே பூத்தடங்கள் போட்டார் கொண்டு வந்து பொன்மலரைப் போட்டார் மாட்டுறையும் நுகத்தடி மங்கையர் சிரம் உணர்த்திப் போட்டு நின்ற மாங்கல்யத்தைப் போட்டார் பூத்த முகம் நேரா வட்டம் போட்டார் |
ச3 | அய்யனை மனையில் காண இருத்தி ஆடையணிகள் பலவும் திருத்தி உய்யவும் உலகமெல்லாம் ஒண்டொடித் தலைவி தம்மை ஒய்யாரமாகவும் வலம் வைத்தார் வாகுள்ள மாதர்களும் நினைத்தார் |
ச4 | காணாத கண்ணெல்லாம் ஒரு கண்ணோ கண்ணும் கருத்திரண்டும் ஒண்ணோ? வானோடு மண்ணுலகும் தானாக உய்ந்து விடும் மங்கை நாணக் குனிந்த ஜாலம் |
ச5 | கேனஸ கேனத்தை அங்கு சொன்னார் - இதைக் கேட்ட இந்திரத் தேவனும் சொன்னார் வானமும் மண்ணும் அளந்த மாயனும் ஏதிதற்கு மன்னருள் ஒன்றே போதாதோ இந்த மண்ணுலகும் செய்தவம் போறாதோ |
ச6 | நீல ஒளி வீசுகின்ற ஜோதி - அவள் மாலையசை மேனியிலே பாதி கால கால மெத்தனைகள் காத்திருந்தாளோ தவமும் கண்டறக் கணக்கு முடியாது கண்ணெல்லாம் நிறைந்ததே இப்போது |
ச7 | வாய் நிறைய மந்திரங்கள் கூவி மந்திரத்து அக்ஷதையைத் தூவி தயைக் கடல் மேலே போட்டுத் ‘தன் தவம்’ ‘தன் தவம்’ என்று சொன்னார் கண்ணன் ‘என் தவம்’ ‘என் தவம்’ என்று சொன்னார் |
ச8 | சொன்னவர்கள் நாமம் செய்த புண்ணியம் பெற தொன்று கோடி நாமெல்லாம் சொல்லியுமறியாதான் சோதியர்க்குக் குலம் சொல்லவேணுமோ அந்தத் தூயவன் அடங்குமென்று காணுமோ |