onṛu sholvēn en uḷ kalandāḍum

kunṛam shumandōi engaḷ kuṛaiteera vandōi

nanṛidu nanṛenṛu nāngaḷ mahizhndiḍa

nāraṇanē paḍiyēṛi aruḷhavē 

mellakkaram oonṛi mēni nimirndezhundu

vallan un aṇṇan karam paṭṛiyaruḷiya vāru

ellā ulahum ingu edirninṛu paṇindiḍa

engaḷ uyirē paḍiyēṛi aruḷhavē 

muttōḍum pavazhamum pacchai marakatamum

vaittizhaitta ponnin vārppuppaḍimishai

kuttudum enṛanjikkoṭṭina malarmēlē

gōvindanē paḍiyēṛi aruḷhavē

ēḍi iḷam nangāi innē nee pōndu

pāḍipparavum ivan paḍiyēṭṛam kāṇa

ōḍi ivan tādai uḍan varappōdāi

uttamanē paḍiyēṛi aruḷhavē 

mundum vinaiyuḍaiya mootōn unakenṛu

pindi aruḷum tiṛam piḷḷāi nee kāṇudiyō

tandai varumaḷavum shaṭṛē irundezhundu

taḷirpadam koṇḍu padiyēri aruḷhavē

ēzhēzhulaham vāzha ēṛikkoluvirukkum

māzhai maṇivaṇṇa manṛilemakkāha vandu

tāzhpuviyattanaiyum tavamākkattavazhndaruḷi

ēzhin paḍi vandāi ēṛi aruḷhavē 

tandaiyum innapiṛa shānṛōrum ivaikāṇa

vandu ninṛār engaḷ vānavarēṛē

mandaiyil kanṛum māvenṛum āniraiyum

vandu paravumpaḍi ēṛi aruḷhavē

mā vaikunṭhā un madimukham viyarādē

pāvai karam āḍapaṭṭuttuhil oṭṛi

tooveṇ kavariyāḍa tōhaicchiviṛiyāḍa

sēvai taruvōi paḍiyēṛi aruḷhavē 

vandadu nilai ponnin vāyil maṇikkatavam

shindāda mangala neer shindum varai irundu

endenda ulahelām tantantam maṇam kamazha

endan iḍai vandu ēṛi aruḷhavē 

eeraindu vizhiyivai ēzhishai maḍukkavē

eeraindu sheviyivai ezhilinaipparuhavō

ōraindu talaininṛān oruvan paḍiyēṛa

ulahellām vaikunṭham āvadu meiyyē

ஒன்று சொல்வேன் என் உள் கலந்தாடும்

குன்றம் சுமந்தோய் எங்கள் குறைதீர வந்தோய் 

நன்றிது நன்றென்று நாங்கள் மகிழ்ந்திட 

நாரணனே படிஏறி அருள்கவே

மெல்லக் கரம் ஊன்றி மேனி நிமிர்ந்தெழுந்து 

வல்லன் உன் அண்ணன் கரம் பற்றியருளியவாறு 

எல்லா உலகும் இங்கு எதிர்நின்று பணிந்திட 

எங்கள் உயிரே படியேறி அருள்கவே 

முத்தோடும் பவழமும் பச்சை மரகதமும் 

வைத்திழைத்த பொன்னின் வார்ப்புப் படிமிசை

குத்துதும் என்றஞ்சிக் கொட்டின மலர்மேலே 

கோவிந்தனே படி ஏறி அருள்கவே 

ஏடி இளம் நங்காய் இன்னே நீ போந்து

பாடிப்பரவும் இவன் படியேற்றம் காண 

ஓடி இவன் தாதை உடன் வரப் போதாய் 

உத்தமனே படியேறி அருள்கவே 

முந்தும் வினையுடைய மூத்தோன் உனக்கென்று 

பிந்தி அருளும் திறம் பிள்ளாய் நீ காணுதியோ 

தந்தை வருமளவும் சற்றே இருந்தெழுந்து

தளிர்பதம் கொண்டு படிஏறி அருள்கவே 

ஏழேழுலகம் வாழ ஏறிக் கொலுவிருக்கும் 

மாழை மணிவண்ண மன்றிலெமக்காக வந்து

தாழ்புவியத்தனையும் தவமாக்கத் தவழ்ந்தருளி 

ஏழின் படி வந்தாய் ஏறி அருள்கவே

தந்தையும் இன்னபிற சான்றோரும் இவைகாண 

வந்து நின்றார் எங்கள் வானவரேறே 

மந்தையில் கன்றும் மாவென்றும் ஆநிரையும் 

வந்து பரவும்படி ஏறி அருள்கவே 

மா வைகுந்தா உன் மதிமுகம் வியராதோ

பாவைக் கரம் ஆடப்பட்டுத் துகில் ஒற்றி 

தூவெண் கவரியாட தோகைச்சிவிறியாட 

சேவை தருவோய் படி ஏறி அருள்கவே 

வந்தது நிலை பொன்னின் வாயில் மணிக்கதவம் 

சிந்தாத மங்கல நீர் சிந்தும் வரை இருந்து 

எந்தெந்த உலகெலாம் தந்தம் மணம் கமழ

எந்தன் இடை வந்து ஏறி அருள்கவே 

ஈரைந்து விழியிவை ஏழிசை மடுக்கவோ

ஈரைந்து செவியிவை எழிலினைப் பருகவோ 

ஓரைந்து தலைநின்றான் ஒருவன் படுயேற

உலகெலாம் வைகுந்தம் ஆவது மெய்யே