1

kālamum kaḍandu ninṛanādiyāna jyōtiyaṛku

kaṇṇaruḷ tavattu vanda deivamām

kandan indiran vaṇanga nandiyan taḍattilanga

kanduhanda muntozhilhaḷ sheiyyumām

2

ānaiyanṛa aimukhattavānai aṇṇal shoozha mundi

vānavillinai vaḷaittu pōḍumām

vānavillinai vaḷaittu mōdi minnalai sharattuḷ

ākkavum ilakku engu tēḍumām

3

āḍalambalattilangum tōḍahaṭṛi tooya neṭṛi

āṛiraṇḍu tōḍu kēṭṭu vaiyyumām

tōḍahaṭṛu māya viddai tooya narttanai tirutti

tōraṇaiyum tānuṇartti sheiyyumām

4

vāri nāga māmadiyam vaittadai aṛindilādu

vaṇṇamum enakku enṛu kattumām

āṛiḍam aṇaittu konji aiyyanallavō enavum

attanaiyum shonnavar vāi pottumām

5

kunjita padam shumanda kundayiṭṛanai azhaittu

kooḍa endanai shumakku ennumām

anjiyum kunippa vanda muntavap puṛattilangi

anda mikka nanniruttam paṇṇumām

6

indiran irunda veḷḷaiyānaiyai ninakku enna 

nindaiyinai sheidu neengu ennumām

endiram ivaiyumenṛu chintaiyum mayangu nēram

en mudalvan nōha ovvēn ennumām

7

nāradan koṇarnda veeṇai nalladāyinaṭṛi koovi

gnyānamē ilāda neevir ennumām

tāramum shiṛakka meeṭṭi tantiyai taḷattuṇartti

tanniyar kuṛittu gānam paṇṇumām

8

nandiyin shiṛanda nādamāna maddaḷam pirittu

nādhr tāka tomka enṛaḍikkumām

sundari gaṇangaḷ nāṇa tōvida gaṇangaḷāḍi

tuiyyadāi aḍavuhaḷ piḍukkumām

9

āṛiraṇḍu enna enha aiyyan panniraṇḍu enha

aiyyayyanṛiḷakkamāi shirikkumām

māṛi māman aiyyanaiyum kaṇḍu

panniṛaṇḍu enṛu val vazhakku sholliyum shirikkumām

10

āṛiraṇḍu moonṛu nāngu aiyyan meeḷak kooṛa anṛu

attanaiyum kuṭṛamenṛazhaikkumām

kooṛiyum iraṇḍu āru koḷḷavum kalandadenna

kondaḷikkum mānadhi enṛokkumām

11

āṛiraṇḍu nāngu moonṛu aiyyan meeḷakkooṛa anṛu

attanaiyum kuṭṛamenṛaḷaikkumām

āṛiraṇḍumānavarhaḷ annaiyum en aiyyan mēni

āna bhēdamum ahaṭṛi niṛkumām

12

dēvarum shiṛanda maṭṛa shenshiva gaṇangaḷ yāvum

shentamizh maṇakka pāḍam sholludām

yāvarum kaṇakku tandan vāyilē pazhakki niṛka

yāzhinai pazhitta shollāl aḷḷudām

13

vāriyum talai muḍikka mādhavi azhaikkavum

ammā unakku āṛu kaiyyum uḷḷadō

kooṛiyum shirittalaittu konjiyambalattil sheida

koottinai kavihaḷ sholla valladō

14

ittanai kaḍanda nēram nattu māmaṛai mukhattan

attana padattavaikku mundavum

tattaha shilambolikka sharavaṇattanāḍaleṭṛi

mettavum tarukki munnaluṭṛanan

15

manda mā nahaiyoḷittu anda mā maṛai mukhattan

chintaiyai uṇarndu veṭṛi kandanan

nandi neer avan munnōkki enniḍam azhaittu vārum

nandamāṇai enṛadaṭṭi ninṛanan

16

vēdanē munāḷa ninṛa nādanē umai azhaikka

veṭṛi vēl muruhan āṇai enṛadum

sheetaḷa paṇikkarangaḷ sheiyyavum vaṇangalaṭṛu

shiṛuvanō enai azhaittan enṛanan

17

enṛavan aḍindu mundi angirukaṇanga nōkka

kandanin aruhu vandu nēravum

innavan varuhaiyāyum ēnenaṛkurāda kandan

innaruḷ tanaiyuṇartti nōkkavum

18

vandavan tanaiyirutti vārumeerum enṛa kandan

māmaṛai shirattai uṭṛu nōkkiyum

shenshaḍai muḍitta vaṇṇa tiruvinōi varuha enṛu

teḷḷiya tirukkai kāṭṭi ninṛanan

19

endanai azhaitta nōkkam ēdavai uṇarttavenna 

irumirum enattaḍuttu vēdavōi

undaṇar shiranganālum uṭṛadum edaṛkkidenna

ōruḷam perutta āshai mēdavum

20

idukolō ō kēḷidanṛi illaiyō perunkavaihaḷ

ennilai aṛivadonṛi nērndadām

iruhu sāma taittireeya mādaram enacchiṛanda

eeriru maṛaihaḷ sholla vāittadām

21

mikkavum uḷam kanindem meedamonṛu nin peyarhaḷ

vēlaiyum nilaihaḷāvum kooṛumē

vēdanānmukhan piraman nāmahakkaṇavan taḷam

virikkamalat tōnṛal endan nāmamē

22

ākkalenṛa tozhiluṇarndu attanai uyirhaḷ meeḷa

aruḷuvēn aduvum endan sheihaiyām

nākkuṇarnda kalvi yāvum gnyānamenṛa tanmaiyāvum

nānilādiruttal enṛāl poiyyumām 

23

pōdumenṛu aiyyan niṭṛi puṇṇiya idaṛkuḷ endan

buddhiyil padiya onṛum illaiyē

buddhiyil padiya enṛāl nattiya maṛaihaḷ anṛi

poruḷum idenṛu kāṇbadillaiyē

24

talaihaḷē uyarndadenṛu tarukkināl umakku nānē

tarattilē mihuttanenṛu āhumē

kalaiyilē mihuttanenṛāl kalviyil aḍakkaminṛi

kāṇavum tarukkanenṛu āhumē

25

mēduram mukham kanindu āduram mihap paṇindu

māmaṛaikku moolamē kēḷ enṛadum

ādaramiruhu sāma āgamenṛizhindu shonna 

attanaikkuḷ onṛu shollumenṛanan

26

nammuḍai shevihaḷāriraṇḍu minnum nāmaṛaihaḷ

nalladāi maḍuttadillaiyādalin

nammuḍai manantaṇindu nōṭṛadālivan maḍukka Ṡ

nōṭṛadin tavam shiṛakkumādalin

27

ivanirundezhil maṛaikkuḷ edu kolō tahumidenṛu

uvahaiyāl mudal virippadenṛadum

tivimanār idaitterindu teḷivilā uḷam shiṛakka

deivam munnam ōm uṇartti ninṛanan

28

ōm enum sholaikkaḍakku munnamē iṛaivan niṭṛu 

uttamā nahum noḍikkum enṛanan

uḷḷavāradaiyuṇarndu  koḷḷavumenakkumāha

uraiyaruḷveer enṛu kooṛi ninṛanan

29

tiritarum manattan tannuṭchittamuḷḷum nool virittu

dishai dishaikkumeṭṭu nōkki ninṛanan

sheṛi tarum tirumukhattu muruhanāridai aṛindu

shiritta vāridai taḍuttu ninṛanan

30

umadu nāshirattuḷonṛum uraiyanō terindirukka

uṭṛadenna vāṭṭameedu enṛanan

nama tarum viḍaiyai sholla nāṭṭamonṛu maṭṛadālō

nānmukhatta shollumenṛadaṭṭinan

31

inṛu shenṛu nāḷaiyē uvandu vēdamun poruṭku

iyandu sholvōm viṭṭaruḷha enṛadum

iṛaivanum manaikkuḷinda ezhilurum vayattuḷenṛāl

iṇaiyiḷitta kālamenṛuṛādavō

32

uvahaiyāi iṛangi inda uttamattu māmaṛaikkum 

uṛudiyāyinē uṇarndu shollumin

navaiyurādu shol kaḍandeer nānumummai gnyānaminṛi

nān mukhattavan ennilādumin

33

uraihavenṛu taṭṭi ninṛa muruhanam mukhattumanji

onṛumē munādu ninṛa vēdanin

shiramiraṇḍiraṇḍizhuttu teḷḷiyum kunittu ninṛu

tirukkaramiruṭṭi kuṭṭi ninṛanan

34

amarār nahai maṛaikka aruhuḷār mukham maṛaikka

azhahanār avai veruṭṭi sheeṛiyum

aṛindavar irādu shella alladu nahaittadennin

aḍutta māmuṛaikkumāhak kooṛiyum

35

pazhittadum poṛādu enṛu vizhittanattuḷam naḍukka

pan muṛai adaṭṭi ninṛa pinnarum

azhikkumāṛiyalai kooṭṭi aḍuttavarhaḷai viḷittu

āzhvalan vilangu tārumennalum

36

vāngiyum karachirattu vannuṛa piṇaittu ninṛu

māviruṭshiṛaikkuḷiṭṭu vindaiyāi

tāngiyum maṇum viṇungaḷ tandirukkaram shiṛakka

tanniyal tiruṭṭi toṭṭu ninṛanan

37

pēḍumā viyan perutta peeḍumākuṛam taḍutta

kēḍahanṛa teeduḷ anji pōhavē

kooḍumāraṛam paḍutta veeḍuḷār tanam perukki

pāḍumāriyal aḍangi pōhavē

38

azhahuḷār ilāralār avai ivai adō idō en-

ṛattanai ahaṭṛi ninṛu munnavum

pizhai ilādaṛam viḷangi pēruhaḷ kaṇam shiṛandu

pittarum uḷam kalandu pinnavum

39

geeta kinkiṇi shilambum pāda kankaṇa parambum 

vēdamāi viḷangalāha pāḍavum

nādanār munankalanda nal poruḷhaḷāvumāha

nān enum aham ahaṭṛi ōḍavum

40

ēmanār irukkaiyuḷḷum āmunam payakkumāha

tōmarattu shoolamāvum shōvalum

vāmanāriḍam viḷangu māmanait taṭankaḍanda

mattahai viḷangumāna kēvalum

41

tānurāda tanmaiyum anādiyāna nanmaiyum 

munōḍiyāna ninṛadenṛa vāralum

vānurāda tonmaiyum vazhakkilāda ponmaiyum

maṇṇum viṇṇumāi puhazhndu kooṛalum

42

danti sundaram pozhinda tannaruḷ viḷangum aṇṇan

tan karam terindeḍukka vāngiyum

nandiyam pozhiluhandu nanṛena kanindu munnam

nāthanō yavōyidenṛu neengiyum

43

karam munaindu paṭṭadō param taṇindu viṭṭadō

puṛam payakkumāṛaṛindu viṭṭadō (alladu)

varam kanindu ōr uruttaram shiṛanda tanmaiyākki

naram puhazhndu tāniyaṭṛi viṭṭadō

44

tāḷaṇi shilambumāḍi tattiya gaṇangaḷāḍi

shālavum shalār pilār enṛāḍudē

āḷavan iṇaikku vaitta attanai ezhuttu mundi 

ālayam shilār uḷārenṛāḍudē

45

vandiyam kanindaṇainda kandanundu mundayam kalan-

duḷam shiṛandadāha meiyyudē

andiyam piṇainda vinda shentiramaṇaindu vanda

avaniyam palantulanga meiyyudē

46

gnyānamum kalanda nalla mōnamum shiṛandu vanda

dānamum muruha sannidhānamāi

moona manda kāluḍai maṛandu vanda tollinam mu-

ḷaitta vāṛirundu koṇḍa dānamāi

47

mei shivam tanattu manga mei poruḷhaḷāvum ōiyndu

vindayāi puṛattirundu nōkkavum

kaittalam kavarndu vanda kādalenna kandanukku

shei tavam idenṛu vandu nōkkavum

48

aiyyanaṭṛiṛattumanji uyvanaṛkuṇarndu munni

meiyanār tirukkazhaṛku mēttinan

attanāhi moolanāi aṇaittu māyahattiniṛku

muttanāya shatti vāman eṇṇavum

49

nandi kēḷuhanda nanda maindan inda chintai koṇḍa

tanda sheihai yāvum eezhidennumin

nammuḍai aḷaindu mānai kommena taḍangaleṭṛi

nam munē ivvēdanai koṇarndarum

50

shiṛuvana sheyalhaḷenṛu chintanaikkuḷ eṇṇumenṛu

sheidanō shinattam enṛu kooṛumin

aṛumukhan tanōḍu anda karimukhan alādu anda

tirumahaḷ dhanādanāyum āvaden

51

oru noḍi tanakkuḷāhum uṛuviyal shinattadāyum

ulahamāvadenṛalum tiṛattumin

52

ennalum nandiyōḍi maṇimadan punaindu kooḍi

ezhiluṛu talattu vandu ninṛanar

munnalankaḷāvu meeṛi moi malar vizhikkanōkka

annilai aṛindu ēdumaṭṛanar

53

dēva dēva nāthanām shiṛanda vēda moolanām

anantamādi ānavan tan āṇaiyām

shentiran tananda vēda tirumukhantanai viḍuttu

teṭṭenap paḍuttiṛenṛiyaṭṛinan

54

ettiram enattiṛan iyāvareeduṇarttinar inē

muniṛkavenṛadaṭṭiyum niṛuttiyum

attiṛan mayangi pinnar uṭṛanar iyaindavāru

ānavai iṇaṭṛi anjiyāhavum

55

yāvarē poruḷuṇartta vallirēl avarmuninṛu

yāvumē iṇaihavenṛu kooṛinōm

allavō idāṇaiyennil uḷḷavar tamōḍumuṭṛa

kaḷḷavar tuṇaikkumāha niṛkavum

56

sheivandenna sheidi enna tikkenat tirumbi vandu

shenshaḍaitta shōdi munnarākkinar

57

ōvadō iṇakkamenṛu ōḍi nandi nammunē

uṭṛadōm maṇākkanām sanandanai

koovinōm idenṛazhaittu kooḍavum enatturatta

koṭṭinār murashu nandi koṭṛavan

58

tāvina sanakan nōkki shankaran muṛuvalittu

taruṇamāi aruṭkaṇōkki kooṛinar

59

kandanin aruhu shenṛu kazhaṛutam poruḷuraittu

kāvalaiyaṛutti ingu meeḷudum

ennalum poruḷhalenṛāl edu kolō mudanmaiyanna

ezhiluṛum praṇavam āhumenṛadum

60

vadanamum vidha vidhattu vāṭṭamum mayanga ninṛu

vahai vahai karam kashakki dēvanē

nidamurum praṇavamākkum nittiyattu shol tanakku

neetiyāi poruḷhaḷāi aruḷhavō

61

poruḷinai aruḷvayāyin pukkanap puhundu meeṛi

pōyinattu poiyinangaḷākkavō

62 

umakkinum maḍuttadillai āyinen uzhanṛukoṇḍu

ummiḍam tuṇindu shelha nandiyōi

namakkivan iṇakkanenṛa nāraṇan tanaiyazhaittu

nāḍumin ena shiṛakku munnamē

63

tumakkena tuyandadōṭṛa tozhuda kaiyaṇaindavāṛu

tuḷabhamā kaḷattan munnamāyinan

emakkenum uṇarndadillai immuṛai poṛukkavenna 

iṇai iṇai tulakkamenbaduḷḷadō

64

āyirattu nāvu koṇḍa aravanai azhaikkavenna 

ādishēḍanum munaindu vandanan

neeyena padam vizhundu nenjinai tarantarattu

neṭṭiyum karangaḷiṭṭu eṇṇiyum

65

ēdena poruḷhaḷenṛum enda vēdamoolamenṛum

ezhitinukkishaiyum enṛum ettenṛum

ōvadenṛum āvidenṛum onṛumē urādu kaihaḷ

ottadāi virittumanji niṭṛanan

66

ittanai kaḍanda nēram iṛaivanār iṇangi ninṛu

eṇṇi eṇṇi eṇṇinār idenṛiyum

67

shaḍai viritta chandiran diḍamaṇaittu konṛaiyum

maḍalaḷittu gangaiyai taḍattinan

paḍam viritta nāhamai diḍam piḍittu dēviyai

iḍam aṇaittu sēnaiyai naḍattinan

68

shoolamum kapāla mālai ālamum viḷangu māpi-

nākamum tolāḍaiyum naḍandanan

69

nandi mā madan anantan indiran sanandan vandi 

nāradan shukan viyādinādihaḷ

dēvarambarar viyakka yakka kinnarar mayakka

ēvalārhaḷ ādiyar toḍarndanar

70

kāttiyāyini kavardini kalādhari kalāngi 

neeli kāḷi māyi kālini

kāla kālini bhavāni kāmini kuḍāri chaṇḍikā

shivā nārāyiṇiyum kooḍavum

71

eṇḍishaiyiyakkarāḍa ezhishai muzhangi pāḍa

ezhiluṛum talattu vandu ninṛanar

koṇḍala muzhakku nāda

kumaranam muṛaikkezhundu

konjiyumaṇaindudāṭkunindanan

72

kandanum mukhattu nōkki kādalum kanindu ookki 

kāla kālanāridaik kazhanṛanar

73

poruḷuṇarnda vāruḷār punaivadenna kanda vanda

poṛumaiyē maṇakkumenbadallavō

aruḷilādu kaṭṛavar aṇaindu pōna tee oḷikku

āhuvār uvamai enṛaṛivaiyō

74

ittaiyenṛu kuṭṭiyum piṇaittu ninṛu māshiṛaikkuḷ

iḍuvadan tān kaṭṛavarukku nalladō

viḍuha venṛiṛai maḍutta veṭṛi vēṛkumaran teḷḷi

vidham vidham nahaittirundu sheeṛinan

75

aiyyanē poruḷuṇarndu āvadāyin neevirum

āvadai maṛaittu sholvadāhumō

āvadaiyiyaṭṛum anda arumaṛaikku māmudaṛshol

appuṛam payakkum vaṇṇamākkudum

76

aiyyanē en arumukhattu aṇṇalē enakkuminnum

āvadum aṛivadillai ennavum

77

nalladu aṛivadillaiyāyim umakku sholla 

nāniyandum āyinum idonṛumin

mella nān guruvumāha viḷangi neer maṇākkanāha

meivadenṛāl āhavenṛu kooṛinan

78

avvaṇa maṛangaḷanna amaikkavum aṇaihalenna

attanai amaittum tāṇḍi ninṛanan

evvanattu mēḍai vaittum eṭṭiḍā poruḷum āna

iṛaivanōkki ēdenattuk kandanum

79

umadoruṭpuyankaḍāṛum onvadenna uṭṛiḍāda

uttamattu mei shivam kunindadē

uttamattu meishivam kunindadālulahelāmum

uṭṛiḍāda karuṇaiyil nanaindadē

80

vēdamum poruḷumāha meiyyumōḍaṛangaḷāha

miyyumōḍanantamāha ninṛadē

geeta kinkiṇi padangaḷ kiṭṭina shivatta mēni

kekkalikka mā varangaḷ enṛadē

81

onṛumāi iraṇḍumāi ilādumāyuḷḷadāi

uḷḷumāi puṛangaḷāna shollinai

uṇarvumāi koṇarvumāi puṇarvumāi taṇarvumāi

uṛum poruḷhaḷāvumāya shollinai

82

avanarum poruḷhaḷāya āmuṛaikku māṭṛiyāna

aruviyan poruḷhaḷētti ninṛanan

āmuṛai aruḷi ninṛu aiyyanayum viḍutti ninṛu

arumukhan uyarndu ninṛu āyinan

83

pōmuṛaikku poiyyumāi punai muṛaikku meiyyumāi

puṇṇiyangaḷ ānadāi niṛaittanan

காலமும் கடந்து நின்றநாதியான ஜோதியற்கு 

கண்ணருள் தவத்து வந்த தெய்வமாம்

கந்தனிந்திரன் வணங்க நந்தியன் தடத்திலங்க

கந்துகந்த முந்தொழில்கள் செய்யுமாம்

 ஆனையன்ற ஐமுகத்தவானை அண்ணல் சூழ முந்தி

வானவில்லினை வளைத்து போடுமாம்

வானவில்லினை வளைத்து மோதி மின்னலை சரத்துள்

ஆக்கவும் இலக்கு எங்கு தேடுமாம்

ஆடலம்பலத்திலங்கும் தோடகற்றி தூய நெற்றி

ஆறிரண்டு தோடு கேட்டு வைய்யுமாம்

தோடகற்று மாய வித்தை தூய நர்த்தனை திருத்தி

தோரணையும் தானுணர்த்தி செய்யுமாம்

வாரி நாக மா மதியம் வைத்ததை அறிந்திலாது

வண்ணமும் எனக்கு என்று கத்துமாம்

ஆறிடம் அணைத்துக் கொஞ்சி ஐயன்னல்லவோ எனவும்

அத்தனையும் சொன்னவர் வாய் பொத்துமாம்

குஞ்சித பதம் சுமந்த குந்தயிற்றனை அழைத்து

கூட எந்தனை சுமக்க என்னுமாம்

அஞ்சியும் குனிப்ப வந்த முந்தவப் புறத்திலங்கி

அந்த மிக்க நன்னிருத்தம் பண்ணுமாம்

இந்திரன் இருந்த வெள்ளை யானையை நினக்கு என்ன

நிந்தையினை செய்து நீங்கு என்னுமாம்

எந்திரம் இவையுமென்று சிந்தையும் மயங்கு நேரம்

என் முதல்வன் நோக ஒவ்வேன் என்னுமாம்

நாரதன் கொணர்ந்த வீணை நல்லதாயினற்றி கூவி

ஞானமே இலாத நீவிர் என்னுமாம்

தாரமும் சிறக்க மீட்டி தந்தியை தளத்துணர்த்தி

தன்னியர் குறித்து கானம் பண்ணுமாம்

நந்தியின் சிறந்த நாதமான மத்தளம் பிரித்து

நாத்ரு தாக தொம்க என்றடிக்குமாம்

சுந்தரி கணங்கள் நாண தோவித கணங்களாடி

துய்யதாய் அடவுகள் பிடிக்குமாம்

ஆறிரண்டு என்ன என்க ஐயன் பன்னிரண்டு என்க

ஐயய்யன்றிளக்கமாய் சிரிக்குமாம்

மாறி மாமன் ஐயனையும் கண்டு பன்னிரண்டு என்று

வல் வழக்குச் சொல்லியும் தரிக்குமாம்

ஆறிரண்டு மூன்று நான்கு ஐயன் மீளக் கூற அன்று

அத்தனையும் குற்றமென்றளைக்குமாம்

கூறியும் இரண்டு ஆறு கொள்ளவும் கலந்ததென்ன

கொந்தளிக்கும் மா நதி என்றொக்குமாம்

ஆறிரண்டு நான்கு மூன்று ஐயன் மீளக் கூற அன்று

அத்தனையும் குற்றமென்றளைக்குமாம்

ஆறிரண்டுமானவர்கள் அன்னையும் என் ஐயன் மேனி

ஆன பேதமும் அகற்றி நிற்குமாம்

தேவரும் சிறந்த மற்ற செஞ்சிவ கணங்கள் யாவும்

செந்தமிழ் மணக்க பாடம் சொல்லுதாம்

யாவரும் கணக்கு தந்தன் வாயிலே பழக்கி நிற்க

யாழினைப் பழித்த சொல்லால் அள்ளுதாம்

வாரியும் தலை முடிக்க மாதவி அழைக்கவும் அம்-

மா உனக்கு ஆறு கையும் உள்ளதோ

கூறியும் சிரித்தலைத்து கொஞ்சியம்பலத்தில் செய்த

கூத்தினை கவிகள் சொல்ல வல்லதோ

இத்தனை கடந்த் நேரம் நத்து மா மறை முகத்தன் 

அத்தனப் பதத்தவைக்கு முந்தவும்

தத்தகச் சிலம்பொலிக்க சரவணத்தனாடலெற்றி

மெத்தவும் தருக்கி முன்னலுற்றனன்

மந்த மா நகையொளிர்த்து அந்த மாமறை முகத்தன்

சிந்தையை உணர்த்து வெற்றி கந்தனான்

நந்தி நீர் அவன் முனோக்கி என்னிடம் அழைத்து வாரும்

நந்தமாணை என்றதட்டி நின்றனன்

வேதனே முனாள நின்ற நாதனே உமை அழைக்க

வெற்றி வேல் முருகன் ஆணை என்றதும்

சீதளப் பணிக்கரங்கள் செய்யவும் வணங்கலற்று

சிறுவனோ எனை அழைத்தன் என்றனன்

என்றவன் அடிந்து முந்தி அங்கிரு கணங்க நோக்க

கந்தனின் அருகு வந்து நேரவும்

இன்னவன் வருகயாயும் ஏனெனற்குராத கந்தன்

இன்னருள் தனையுணர்த்தி நோக்கவும்

வந்தவன் தனையருத்தி வாருமீரும் என்ற கந்தன்

மாமறை சிரத்தை உற்று நோக்கியும் 

செஞ்சடை முடித்த வண்ண திருவினோய் வருக என்று

தெள்ளிய திருக்கை காட்டி நின்றனன்

எந்தனை அழைத்த நோக்கம் ஏதவை உணர்த்தவென்ன

இருமிரும் எனத்தடுத்து வேதவோய்

உந்தணர் சிரங்கனாலும் உற்றதும் எதற்கிதென்ன

ஓருளம் பெருத்த ஆசை மேதவும்

இது கொலோ ஓ கேளிதன்றி இல்லையோ பெருங்கணங்கள்

என்னிலை அறிவதொன்றி நேர்ந்ததாம்

இருகு சாம தைத்திரீய மாதரம் எனச் சிறந்த

ஈரிரு மறைகள் சொல்ல வாய்த்ததாம்

மிக்கவும் உளம் கனிந்தம் மீதமொன்று நின் பெயர்கள்

வேலையும் நிலைகளாவும் கூறுமே

வேத நான்முகன் பிரமன் நாமகக் கணவன் தளம்

விரிக்கமலத் தோன்றல் எந்தன் நாமமே

ஆக்கலென்ற தொழிலுணர்ந்து அத்தனை உயிர்கள் மீள

அருளுவேன் அதுவும் எந்தன் செய்கையாம்

நாக்குணர்ந்த கல்வியாவும் ஞானமென்ற தன்மையாவும்

நானிலாதிருத்தல் என்றால் பொய்யுமாம்

போதுமென்று அய்யன் நிற்றி புண்ணிய இதற்குள் எந்தன்

புத்தியில் பதிய ஒன்றும் இல்லையே

புத்தியில் பதிய என்றால் நத்திய மறைகள் அன்றி

பொருளும் இதென்று காண்பதில்லையே

தலைகளே உயர்ந்ததென்று தருக்கினால் உமக்கு நானே

தரத்திலே மிகுத்தனென்று ஆகுமே

கலையிலே மிகுத்தனென்றால் கல்வியில் அடக்கமின்றி

காணவும் தருக்கனென்று ஆகுமே

மேதுரம் முகம் கனிந்து ஆதுரம் மிகப் பணிந்து

மாமறைக்கு மூலமே கேள் என்றதும்

ஆதரமிருகு சாம ஆகமென்றிழிந்து சொன்ன

அத்தனைக்குள் ஒன்று சொல்லுமென்றனன்

நம்முடை செவிகளாரிரண்டு மின்னும் நாமறைகள்

நல்லதாய் மடுத்ததில்லையாதலின்

நும்முடை மனந்தணிந்து நோற்றதாலிவன் மடுக்க

நோற்றதின் தவம் சிறக்குமாதலின்

இவனிருந்தெழில் மறைக்குள் எது கொலோ தகுமிதென்று

உவகையால் முதல் விரிப்பதென்றதும்

திவிமினார் இதைத் தெரிந்து தெளிவிலா உளம் சிறக்க

தெய்வம் முன்னம் ஓம் உணர்த்தி நின்றனன்

ஓம் எனும் சொலைக்கடக்கு முன்னமே இறைவன் நிற்று

உத்தமா நகும் நொடிக்கும் என்றனன்

உள்ளவாரதை உணர்ந்து கொள்ளவுமெனக்குமாக

உரையருள்வீர் என்று கூறி நின்றனன்

திரிதரும் மனத்தன் தன்னுட்சித்தமுள்ளும் நூல் விரித்து

திசை திசைக்குமெட்டு நோக்கி நின்றனன்

செறி தரும் திரு முகத்து முருகனாரிதை அறிந்து 

சிரித்தவாரிதை தடுத்து நின்றனன்

உமது நாசிரத்துளொன்றும் உரையனோ தெரிந்திருக்க 

உற்றதென்ன வாட்டமீது என்றனன்

நம தரும் விடையைச் சொல்ல நாட்டமொன்று மற்றதாலோ

நான்முகத்த சொல்லுமென்றதட்டினன்

இன்று சென்று நாளையே உவந்து வேதமுன் பொருட்கு

இயந்து சொல்வோம் விட்டருள்க என்றதும்

இறைவனும் மனைக்குளிந்த எழிலுரும் வயத்துளென்றால்

இணையிளித்த காலமென்றுறாதவோ

உவகையாய் இறங்கி இந்த உத்தமத்து மாமறைக்கும்

உறுதியாயினே உணர்ந்து சொல்லுமின்

நவையுராது சொல்கடந்தீர் நானுமும்மை ஞானமின்றி 

நான்முகத்தவன் என்னிலாதுமின்

உரைகவென்றதட்டி நின்ற முருகனம் முகத்துமஞ்சி

ஒன்றுமே முனாது நின்ற வேதனின்

சிரமிரண்டிரண்டிழுத்து தெள்ளியும் குனித்து நின்று

திருக்கரமிருட்டி குட்டி நின்றனன்

அமரார் நகை மறைக்க அருகுளார் முகம் மறைக்க

அழகனார் அவை வெருட்டி சீறியும்

அறிந்தவர் இராது செல்ல அல்லது நகைத்ததென்னின்

அடுத்த மாமுறைக்குமாகக் கூறியும்

பழித்ததும் பொறாது என்று விழித்தனத்துளம் நடுக்க

பன்முறை அதட்டி நின்ற பின்னரும்

அழிக்குமாறியலை கூட்டி அடுத்தவர்களை விளித்து

ஆழ்வலன் விலங்கு தாருமென்னலும்

வாங்கியும் கரச்சிரத்து வன்னுற பிணைத்து நின்று

மாவிருட்சிறைக்குளிட்டு விந்தையாய்

தாங்கியும் மணும் விணுங்கள் தந்திருக்கரம் சிறக்க

தன்னியல் திருட்டி தொட்டு நின்றனன்

பேடுமாவியன் பெருத்த பீடுமாகுறம் தடுத்த

கேடகன்ற தீதுள் அஞ்சி போகவே

கூடுமாரறம் படுத்த வீடுளார் தனம் பெருக்கி

பாடுமாரியல் அடங்கி போகவே

அழகுளார் இலாரலார் அவை இவை அதோ இதோ என்

றத்தனை அகற்றி நின்று முன்னவும்

பிழை இலாதறம் விளங்கி பேருகள் கணம் சிறந்து

பித்தரும் உளம் கலந்து பின்னவும்

கீத கிங்கிணி சிலம்பும் பாத கங்கண பரம்பும் 

வேதமாய் விளங்கலாக பாடவும்

நாதனார் முனங்கலந்த நல் பொருள்களாவுமாக

நான் எனும் அகம் அகற்றி ஓடவும்

ஏமனார் இருக்கையுள்ளும் ஆமுனம் பயக்குமாக

தோமரத்துச் சூலமாவும் சோவலும்

வாமனாரிடம் விளங்கு மாமணைத் தடங்கடந்த

மத்தகை விளங்குமான கேவலும்

தானுராத தன்மையும் அனாதியான நன்மையும் 

முனோடியாக நின்றதென்ற வாரலும்

வானுராத தொன்மையும் வழக்கிலாத பொன்மையும்

மண்ணும் விண்ணுமாய் புகழ்ந்து கூறலும்

தந்தி சுந்தரம் பொழிந்த தன்னருள் விளங்கும் அண்ணன்

தண்கரம் தெரிந்தெடுக்க வாங்கியும்

நந்தியம் பொழிலுகந்து நன்றென கனிந்து முன்னை

நாதனோ யவோயிதென்று நீங்கியும்

கரம் முனைந்து பட்டதோ பரம் தணிந்து விட்டதோ

புறம் பயக்குமாறறிந்து விட்டதோ (அல்லது)

வரம் கனிந்து ஓர் உருத்தரம் சிறந்த தன்மையாக்கி

நரம் புகழ்ந்து தானியற்றி விட்டதோ

தாளணிச் சிலம்புமாடி தத்தியக் கணங்களாடு

சாலவும் சலார் பிலார் என்றாடுதே

ஆளவன் இணைக்கு வைத்த அத்தனை எழுத்து முந்தி

ஆலயம் சிலார் உளாரென்றாடுதே

வந்தியம் கனிந்தணைந்த கந்தனுந்து முந்தயம் கல-

ந்துளம் சிறந்ததாக மெய்யுதே

அந்தியம் பிணைந்த விந்த செந்திரமணைந்து வந்த

அவனியம் பலந்துலங்க மெய்யுதே

ஞானமும் கலாத நல்ல மோனமும் சிறந்து வந்த

தானமும் முருக ஸன்னிதானமாய்

மூன மந்த காலுடை மறந்து வந்த தொல்லினம்

முளைத்த வாறிருந்து கொண்டதானமாய்

மெய் சிவம் தனத்து மங்க மெய் பொருள்களாவும் ஓய்ந்து

விந்தையாய் புறத்திருந்து நோக்கவும்

கைத்தலம் கவர்ந்து வந்த காதலென்ன கந்தனுக்கு

செய் தவம் இதென்று வந்து நோக்கவும்

ஐயனற்றிறத்து மஞ்சி உய்வனற்குணர்ந்து முன்னி 

மெய்யனார் திருக்கழற்கு மேத்தினன்

அத்தனாதி மூலனாய் அணைத்து மாயகத்தினிற்கு

முத்தனாய சத்தி வாமன் எண்ணவும்

நந்தி கேளுகந்த் நந்த மைந்தன் இந்த சிந்தை கொண்ட

தந்த செய்கை யாவும் ஈழிதென்னுமின்

நம்முடை அளைந்து மாணை கொம்மென தடங்கலெற்றி

நம் முனே இவ்வேதனை கொணர்ந்தரும்

சிறுவனச் செயல்களென்று சிந்தனைக்குள் எண்ணுமாறு

செய்தனோ சினத்தம் என்று கூறுமின்

அறுமுகன் தனோடு அந்த கரிமுகன் அலாது அந்த

திருமகள் தனாதனாயும் ஆவதென்

ஓரு நொடி தனக்குளாகும் உறுதியில் சினத்ததாயும்

உலகமாவதென்றலும் திறத்துமின்

என்னலும் நந்தயோடி மணி மதன் புனைந்து கூடி

எழிலுறு தலத்து வந்து நின்றனர்

முன்னலங்களாவு மீறி மொய் மலர் விழிக்கனோக்க

அந்நிலை அறிந்து ஏதுமற்றனர்

தேவ தேவ நாதனாம் சிறந்த வெதமூலனாம்

அனந்த மாதி ஆனவன் தன் ஆணையாம்

செந்திரன் தனந்த வேத திருமுகந்தனை விடுத்து

தெட்டெனப் படுத்திறென்றி யற்றினன்

எத்திரம் எனத்திறன் இயாவரீதுணர்தினர் 

இனேமுனிற்க வென்றதட்டியும் நிறுத்தியும்

அத்திறன் மயங்கி பின்னர் உற்றனர் இயைந்தவாறு

ஆனவை இணற்றி அஞ்சியாகவும்

யாவரே பொருளுணர்ந்த வல்லிரேல் அவர் முனின்று

யாவுமே இணைகவென்று கூறினோம்

அல்லவோ இதாணையென்னில் உள்ளவர் தமோடுமுற்ற

கள்ளவர் துணைக்குமாக நிற்கவும்

செய்வமென்ன செய்தி என்ன திக்கென திரும்பி வந்து

செஞ்சடைத்த சோதி முன்னராக்கினர்

ஓவதோ இணக்கமென்று ஓடி நந்தி நம்முனே

உற்றதொம் மணாக்கனாம் ஸனந்த்னை

கூவினோம் இதென்றழைத்து கூடவும் எனத்துரத்த

கொட்டினார் முரசு நந்தி கொற்றவன்

தாவின சனகன் நோக்கி சங்கரன் முறுவலித்து

தருணமாய் அருட்கணோக்கி கூறினர்

கந்தனின் அருகு சென்று கழறுதம் பொருளுரைத்து

காவலையறுத்தி இங்கு மீளுதும்

என்னலும் பொருள்களென்றால் எது கொலோ முதன்மையன்ன

எழிலுறும் ப்ரணவம் ஆகுமென்றதும்

வதனமும் வித விதத்து வாட்டமும் மயங்க நின்று

வகை வகை கரம் கசக்கி தேவனே

நிதமுரும் ப்ரணவமாக்கும் நித்தியத்துச் சொல் தனக்கு

நீதியாய் பொருள்களாய் அருள்கவோ

பொருளினை அருள்வயாயின் புக்கனப் புகுந்து மீறி

போயினத்து பொய்யினங்களாக்கவோ

உமக்கினும் மடுத்ததில்லையாயினென் உழன்று கொண்டு

உம்மிடம் துணிந்து செல்க நந்தியோய்

நமக்கிவன் இணக்கனென்ற நாரணன் தனையழைத்து

நாடுமின் எனச்சிறக்கு முன்னமே

துமக்கென துயந்த தோற்ற தொழுத கையணைந்தவாறு

துளபமாகளத்தன் முன்னமாயினன்

எமக்கெனும் உணர்ந்ததில்லை இம்முறை பொறுக்கவென்ன

இணை இணை துலக்கமென்பதுள்ளதோ

ஆயிரத்து நாவு கொண்ட அரவனை அழைக்கவென்ன

ஆதிசேடனும் முனைந்து வந்தனன்

நீயெனப் பதம் விழுந்து நெஞ்சினை தரந்தரத்து

நெட்டியும் கரங்களிட்டு எண்ணியும்

ஏதென பொருள்களென்றும் எந்த வேதமூலமென்றும்

எழித்தினுக்கிசையும் என்றும் எத்தெனும்

ஓவதென்றும் ஆவிதென்றும் ஒன்றுமே உராது கைகள்

ஒத்ததாய் விரித்துமஞ்சி நிற்றனன்

இத்தனை கடந்த நேரம் இறைவனார் இணங்கி நின்று

எண்ணி எண்ணி எண்ணினார் இதன்றியும் 

சடை விரித்த சந்திரன் திடமணைத்து கொன்றையும் 

மடலளித்து கங்கையை தடத்தினன்

படம் விரித்த நாகமை திடம் பிடித்து தேவியை

இடம் அணைத்து சேனையை நடத்தினன்

சூலமும் கபால மாலை ஆலமும் விளங்கு மா 

பினாகமும் தொலாடையும் நடந்தனன்

நந்தி மா மதன் அனந்தன் இந்திரன் ஸனந்தன் வந்தி 

நாரதன் சுகன் வியாதினாதிகள்

தேவரம்பரர் வியக்க யக்க கின்னரர் மயக்க

ஏவலார்கள் ஆதியர் தொடர்ந்த்னர்

காத்தியாயினி கவர்தினி கலாதரீ கலாங்கி

நீலி காளி மாயி காலினீ

கால காலினி பவானி காமினி குடாரி சண்டி-

கா சிவா நாராயிணியும் கூடவும்

எண்டிசையியக்கராட ஏழிசை முழங்கி பாட

எழிலுறும் தலத்து வந்து நின்றனர்

கொண்டல முழக்கு நாத குமரனம் முறைகெழுந்து

கொஞ்சியுமணைந்து தாட்குனிந்தனன்

கந்தனம் முகத்து நோக்கி காதலும் கனிந்து ஊக்கி

கால காலனாரிதைக் கழன்றனர்

பொருளுணர்ந்த வாருளார் புனைவதென்ன கந்த வந்த

பொறுமையே மணக்குமென்பதல்லவோ

அருளிலாது கற்றவர் அணைந்து போன தீ ஒளிக்கு

ஆகுவார் உவமை என்றறிவையோ

இத்தையென்று குட்டியும் பிணைத்து நின்று மா சிறைக்குள்

இடுவதன் தான் கற்றவைக்கு நல்லதோ

விடுகவென்றிதை மடுத்த வெற்றி வேற்குமரன் தெள்ளி

விதம் விதம் நகைத்திருந்து சீறினன்

ஐயனே பொருளுணர்ந்து ஆவதாயின் நீவிரும்

ஆவதை மறைத்து சொல்வதாகுமோ

ஆவதையியற்றும் அந்த அருமறைக்கு மாமுதற்சொல்

அப்புறம் பயக்கும் வண்ணமாக்குதும்

ஐயனே என் அறுமுகத்து அண்ணலே எனக்குமின்னும்

ஆவதும் அறிவதில்லை என்னவும்

நல்லது அறிவதில்லையாயிம் உமக்கு சொல்ல 

நானியந்தும் ஆயினும் இதொன்றுமின்

மெல்ல நான் குருவுமாக விளங்கி நீர் மணாக்கனாக

மெய்வதென்றால் ஆகவென்று கூறினன்

அவ்வண மறங்களன்ன அமைக்கவும் அணைகளென்ன

அத்தனை அமைத்தும் தாண்டி நின்றனன்

எவ்வனத்து மேடை வைத்தும் எட்டிடா பொருளும் ஆன

இறைவனோக்கி ஏதெனத்துக் கந்தனும்

உமதொருட்புயங்கடாறும் ஒன்வதென்ன உற்றிடாத

உத்தமத்து மெய்ச் சிவம் குனிந்ததே

உத்தமத்து மெய்ச்சிவம் குனிந்ததாலுலகெலாமும்

உற்றிடாத கருணையில் நனைந்ததே

வேதமும் பொருளுமாக மெய்யுமோடறங்களாக

மிய்யுமோடனந்தமாக நின்றதே

கீத கிங்கிணி பதங்கள் கிட்டின சிவத்த மேனி 

கெக்கெலிக்க மா வறங்கள் என்றதே

ஒன்றுமாய் இரண்டுமாய் இலாதுமாயுள்ளதாய்

உள்ளுமாய் புறங்களான சொல்லினை

உணர்வுமாய் கொணர்வுமாய் புணர்வுமாய் தணர்வுமாய்

உறும் பொருள்களாவுமாய சொல்லினை

அவனரும் பொருள்களாய ஆமுறைக்கு மாற்றியான

அருவியன் பொருள்களேத்தி நின்றனன்

ஆமுறை அருளி நின்று அயனையும் விடுத்தி நின்று

அறுமுகன் உயர்ந்து நின்று ஆயினன்

போமுறைக்கு பொய்யுமாய் புனை முறைக்கு மெய்யுமாய்

புண்ணியங்கள் ஆனதாய் நிறைத்தனன்