sharaṇam gōpa bālā sharaṇam enrum un 

dayavu irukka vēṇum

arumai ariyāda vēdan en pērum 

aḍimai enṛēn idai ām enṛu koorum 

urimaikkoṇdēn un kaḍaikkaṇṇāl pārum 

uyndēn uyndēn enakkidu onṛē pōdum 

sattiya lōkamum shārnda vaibhōgamum un 

sannidhi munnālē kaikkudē 

sālōka sāmeepa sāroopa sāyujyam 

taḷirppadam kaṇḍāl poikkudē 

nittiyattoṇḍar ingē nihazhndadai sholvārhaḷ 

ninaindālum uḷḷattil taikkudē 

neela vaṇṇakkaṇṇā nēyā māyā ōyā 

nenjam ahalādē tanjam enaittaḷḷādē  

சரணம் கோப பாலா சரணம் என்றும் உன் 

தயவு இருக்க வேணும்

அருமை அறியாத வேதன் என் பேரும் 

அடிமை என்றேன் இதை ஆம் என்று கூறும்

உரிமை கொண்டேன் உன் கடைக்கண்ணால் பாரும் 

உய்ந்தேன் உய்ன்தேன் எனக்கிது ஒன்றே போதும்  

ஸத்திய லோகமும் சார்ந்த வைபோகமும் உன்

ஸன்னிதி முன்னாலே கைக்குதே

ஸாலோக ஸாமீப ஸாரூப ஸாயுஜ்யம்

தளிர்ப்பதம் கண்டால் பொய்க்குதே

நித்தியத் தொண்டர் இங்கே நிகழ்ந்ததைச் சொல்வார்கள்

நினைந்தாலும் உள்ளத்தில் தைக்குதே

நீல வண்ணக் கண்ணா நேயா மாயா வோயா

நெஞ்சம் அகலாதே தஞ்சம் எனைத் தள்ளாதே