shenṛuhandu oru manaiyil

shiṭṛaḍihaḷ vaittaruḷi

shiṛu tāzhiyuḷ viralaruḷiyē

nanṛu idu nanṛenṛu 

nāzhi tayir koṇḍaruḷi 

naḍuvāhi ninṛa pozhudē

tonṛu koṇḍuṭṛa tavam

inṛē palittadena

tōṭṛamidu kāṇavizhaiyum 

enṛanukku inda ezhil eendaruḷ

puzhaiikaḍavi iḷavāi tiṛandazhaittu 

kanṛin vāihaḷai pottum 

kamala malar kaṇṇanē

kaṇamēnum ninṛaruḷavē

enṛenṛum manamāṛa

ezhilārakkāṇā emakkāha

ninṛaruḷavē

minnenṛa pon makuṭa-

mishaiyāḍum mayilazhahanē

viṇpaṇiyum kāḷeeya naṭanamaṇiyē

சென்றுகந்து ஒரு மனையில் 

சிற்றடிகள் வைத்தருளி

சிறு தாழியுள் விரலருளிய

நன்று இது நன்றென்று

நாழிதயிர் கொண்டருளி

நடுவாகி நின்ற பொழுதே

தொன்று கொண்டுற்ற தவம்

இன்றே பலித்ததென

தோற்றமிது காணவிழையும்

என்றனுக்கு இந்த எழில் ஈந்தருள்

புழைகடவி இளவாய் திறந்தழைத்து

கன்றின் வாய்களைப் பொத்தும்

கமல மலர்க் கண்ணனே

கணமேனும் நின்றருளவே

என்றென்றும் மனமாற

எழிலாரக் காணா எமக்காக

நின்றருளவே

மின்னென்ற பொன் மகுட-

மிசையாடும் மயிலழகனே

விண்பணியும் காளீய நடனமணியே