shollittān taravēṇumō tōṇādu pōhumō

mellakkuzhaloodi vindai mozhi pēshi

kallum karaindiḍa kādal nayam pēsha

mēni tanil aṇi dāvaṇiyum enna

vindai kooṛumena kēṭṭāḷ

ēninda kōpam tāninda shēlai

unnadudān enṛu shonnārhaḷ enṛāḷ

kannattil kunkuma karaiyēnō enṛāḷ adu 

kaṇpaḍum enṛannai iṭṭadu enṛār

vaṇṇamēni ellām vāṭṭamēn enṛāḷ

vazhiyengum unaittēḍi alaindāl enṛār 

சொல்லித்தான் தரவேணுமோ

தோணாது போகுமோ

மெல்லக் குழலூதி விந்தை மொழிபேசி

கல்லும் கரைந்திடக் காதல் நயம் பேச

மேனி தனில் அணி தாவணியும் என்ன

விந்தை கூறுமென்ன கேட்டாள்

ஏனிந்த கோபம் தானிந்தச் சேலை

உன்னதுதான் என்று சொன்னார்கள் என்றார்

கன்னத்தில் குங்கும கரையேனோ என்றாள் அது 

கண்படும் என்றன்னை இட்டது என்றார்

வண்ணமேனி எல்லாம் வாட்டமேன் என்றாள்

வழியெங்கும் உனைத்தேடி அலைந்தால் என்றார்